planièr

Occitan

Etimologia

Del latin planarius « de plana, de nivèl », de planum.

Prononciacion

/plaˈnjɛ/, /plaˈnjɛ/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « planièr »

Sillabas

pla|nièr

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	planièr	planièrs
	[plaˈnjɛ]	[plaˈnjɛs]
Femenin	planièra	planièras
	[plaˈnjɛɾo̞]	[plaˈnjɛɾo̞s]

planièr (lengadocian)

1. Plan, orizontal, unit.
2. (figurat) Aisit, agradable.

Variantas dialectalas

• planier (provençau)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
planièr	planièrs
[plaˈnjɛ]	[plaˈnjɛs]

planièr (lengadocian), masculin

1. Zona plana d'un terren.

Variantas dialectalas

• planier (provençau)

Sinonims

• plana

Traduccions

alemand: Ebene (de), Flachland (de) anglés: plain (en) basc: catalan: plana (ca), planura (ca)

espanhòl: llanura (es) francés: planier (fr), plaine (fr) italian: pianura (it) portugués: plano (pt)