aplanir

Occitan

Etimologia

De plan amb lo prefix a- e lo sufix -ir

Prononciacion

/aplaˈni/, /aplaˈni/

Sillabas

a|pla|nir

Vèrb

aplanir

1. Far venir plan, planièr
2. (Sens figurat) Levar las dificultats, los empaches qu'òm encontra dins un afar.

Variantas dialectalas

• aplanar

Sinonims

• alisar / alispar
• blandir
• lissar
• nivelar

Derivats

• aplanadís
• aplanadoira / aplanaira
• aplanaire
• aplanament
• aplanatge

Traduccions

alemand: füllen (de) anglés: fill (en) basc: catalan: aplanar (ca)

espanhòl: aplanar (es) francés: aplanir (fr) italian: appianare (it) portugués: aplanar (pt)

Francés

Etimologia

De plan amb lo prefix a- e lo sufix -ir

Prononciacion

/aplaniʁ/, /aplaniʁ/

Sillabas

a|pla|nir

Vèrb

aplanir

1. aplanir ^(oc)