arma
Occitan 
Etimologia
- (Nom comun 1) Del latin anima.
- (Nom comun 2) Del latin arma.
Prononciacion
[ˈarmo] França (Bearn) : escotar « arma »
Sillabas
ar | ma (2)
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
arma | armas |
[ˈaɾmo] | [ˈaɾmos] |
arma femenin
- Principi vital d'un èsser vivent.
Sinonims
Traduccions
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
arma | armas |
[ˈaɾmo] | [ˈaɾmos] |
arma femenin
- Aisina per atacar o se defendre.
Traduccions
Espanhòl 
Etimologia
- Del latin arma, armorum (« armas »).
Prononciacion
[ˈaɾma]
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
arma | armas |
[ˈaɾma] | [ˈaɾmas] |
arma
Traduccions
- arma (aisina per atacar o se defendre).
Forma de vèrb
arma
- Tresena persona del singular al present de l'indicatiu de armar.
- Segonda persona del singular (tú) a l'imperatiu de armar.
Referéncias
- Diccionario de la lengua espaňola de la Real Academia española : https://dle.rae.es/arma?m=form
Francés 
Prononciacion
[aʁma] França (Lion) : escotar « arma »
Forma de vèrb
arma
- Tresena persona del singular al preterit de armer.
Italian 
Etimologia
- Del latin arma, armorum (« armas »).
Prononciacion
Itàlia : escotar « arma »
Prononciacion
[ˈaɾma]
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
arma | armi |
[ˈaɾma] | [ˈaɾmi] |
arma femenin
Traduccions
- arma (aisina per atacar o se defendre).