arrendament

Occitan

Etimologia

De arrendar.

Prononciacion

lengadocian, gascon /arendaˈmen/, /arendaˈmen/

provençau /aʀẽndaˈmẽ/, /aʀẽndaˈmẽ/

Sillabas

a|rren|da|ment

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
arrendament	arrendaments
[arendaˈmen]	[arendaˈmens]

arrendament masculin

1. Accion o resultat d'arrendar
2. (drech de proprietat) Contracte pel cual òm balha a qualqu’un l'usança d’una causa, contra una renda estipulada e per un temps donat.
3. (En particular) Contracte portant sus la locacion de las proprietats fonsièras o immobiliària.

Derivats

• arrendaire
• arrendatge
• arrendièr

Sinonims

• balh

Locucions

• arrendament emfiteutic

Traduccions

alemand: Mietvertrag (de) anglés: lease (en) basc: catalan: arrendament (ca)

espanhòl: arrendamiento (es), arriendo (es) francés: bail (fr) italian: affitto (it), locazione (it) portugués: arrendamento (pt)

Catalan

Etimologia

De arrendar.

Prononciacion

lengadocian, gascon /ərəndəˈmen/, /ərəndəˈmen/

Sillabas

a|rren|da|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
arrendament	arrendaments

arrendament masculin

1. arrendament ^(oc)