ascendent

Occitan

Etimologia

Del latin ascendens « escalant, pujant », participi present de ascendere

Prononciacion

lengadocian, gascon /assenˈden/, /assenˈden/

provençau /asẽⁿˈdẽⁿ/, /asẽⁿˈdẽⁿ/

Sillabas

a|scen|dent

Adjectiu

ascendent

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	ascendent	ascendents
	[assenˈden]	[assenˈdens]
Femenin	ascendenta	ascendentas
	[assenˈdento̞]	[assenˈdento̞s]

1. Que va cap pujant.
2. (astrologia, astronomia) Se ditz dels astres que pujan sus l’orizont.
3. (drech, genealogia) Designa una persona d'una generacion precedent en linha dirècta.

Traduccions

alemand: aufsteigend (de) anglés: ascending (en), upward (en) basc: catalan: ascendent (ca)

espanhòl: ascendiente (es) francés: ascendant (fr) italian: ascendente (it) portugués: ascendente (pt)

Nom comun

ascendent masculin, (femenin: ascendenta)

Declinason
Singular	Plural
ascendent	ascendents
[assenˈden]	[assenˈdens]

1. (drech, genealogia) Definit lo qu’es d’una generacion precedenta en linha dirècta: paire, grand, rèire, etc.

ascendent masculin

1. Poder, influéncia qu'òm exercís sus una autra persona utilizant una posicion ierarquica o sociala, fòrça fisica, e estampadura psicologica superiora.
2. (astrologia) Punt d’interseccion cap a l’èst, entre l’orizont e l’ecliptica.
3. Influéncia supausada dels astres sul destin dels èssers umana.

Sinonims

lo qu’es d’una generacion precedenta

• aujòl

poder, influéncia

• autoritat
• predominança

Forma de vèrb

ascendent

1. Participi present de ascendre.

Catalan

Etimologia

Del latin ascendens « escalant, pujant », participi present de ascendere

Prononciacion

/əsənˈden/, /əsənˈden/

Sillabas

a|scen|dent

Nom comun e adjectiu

ascendent masculin o femenin, (plurals: aqscendents)

1. ascendent ^(oc)

Francés

Prononciacion

/asɑ̃d/, /asɑ̃d/

Sillabas

ascendent

Forma de vèrb

ascendent

1. Tresena persona del plural del present de l’indicatiu de ascendre.
2. Tresena persona del plural del present delˆsubjonctiu de ascendre.