asimant

Occitan

Etimologia

Del latin adamas, -antis (fèrre durissim), del grèc ancian ἀδάμας «indondable».

Prononciacion

/aziˈman/, /aziˈman/ França (Bearn) : escotar « asimant »

Sillabas

a|si|mant

Adjectiu

Declinason
Singular	Plural
asimant	asimants
[aziˈman]	[aziˈmans]

asimant masculin

1. (magnetisme, mineral) Mineral qu'una de sas proprietats es d’atirar lo fèrre.
2. Objècte decoratiu asimantat.
3. (figurat) Çò qu'atira e estaca.

Variantas dialectalas

• aimant
• imant

Traduccions

alemand: Magnet (de) anglés: magnet (en) basc: imana (eu) catalan: imant (ca)

espanhòl: imán (es) francés: aimant (fr) italian: calamita (it), magnete (it) portugués: ímã (pt)