associar
Occitan
Etimologia
- Del bas latin associare « jónher, unir ».
Prononciacion
/asuˈsja/ França (Bearn) : escotar « associar »
Sillabas
as|so|ciar
Vèrb
Associar
- Prene qualqu’un per companh, per sòci, per collèga dins una dignitat, dins un emplec, dins una entrepresa, o autre.
- Dioclecian associèt Maximian a l’Empèri.
- Los entreprenaires de la manufactura l’associèron a eles.
- (figurat) L’i far participar, unir, jónher.
- Associar qualqu’un a son crime, a sos dangièrs, a son triomfe, etc.
- L’interès qu'associa doas personas.
- Manténer per doas causas un quin que siá tipe de relacion.
- L'obesitat sovent es associada a malas costumas alimentàrias.
S'associar
- (particular) Trevar, frequentar qualqu’un, aver un liagam, aver comèrci amb qualqu’un.
- Cal pas pas qu’un jovent s’associe amd de gents d'aquela mena.
- (economia) Fondar una societat comerciala amb d'autres societaris.
Derivats
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del bas latin associare « jónher, unir ».
Prononciacion
- Oriental: central /əsusiˈa/ , balear /əsosiˈa/ /əsusiˈa/
- Occidental: nord-occidental /asosiˈa/ , valencian /asosiˈaɾ/
Sillabas
as|so|ci|ar
Vèrb
Associar
Portugués
Etimologia
- Del bas latin associare « jónher, unir ».
Prononciacion
/asuˈsjaɾ/
Sillabas
as|so|ci|ar
Vèrb
Associar