atòm
Occitan
Etimologia
Del latin atomus (« partida elementària de la matèria »), del grèc ancian ἄτομος, átomos (« insecable, non copat »)..
Variantas dialectalas
Prononciacion
- /at'ɔm/
Sillabas
a | tòm (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| atòm | atòms |
| [a'tɔm] | [a'tɔms] |
atòm
- (Quimia, fisica) Compausant de la matèria, mai pichona partida d’un còrs simple podent se combinar amb una autra.
- Una molecula d’aiga conten tres atòms, aquela de dioxigèn dos.
- (elipsi) Energia nucleara.
- (figurat) Per exprimir l’extrèma petitessa d'unes còrs al respècte dels autres, o de l’espaci ont existisson.