Occitan

Etimologia

De balaja.

Prononciacion

/balaˈd͡ʒa/

Lengadocian : escotar « balajar »

Sillabas

ba | la | jar

 Vèrb

balajar

  1. Tirar totas las escobilhas de pel sòl en far servir una balaja.

Sinonims

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu balajar
Gerondiu balajant
Participi passat
singular plural
masculin balajat balajats
femenin balajada balajadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present balagi
balage[N 1]
balajas balaja balajam balajatz balajan
Imperfach balajavi balajavas balajava balajàvem balajàvetz balajavan
Preterit balagèri balagères balagèt balagèrem balagèretz balagèron
Futur balajarai balajaràs balajarà balajarem balajaretz balajaràn
Condicional balajariái balajariás balajariá balajariam balajariatz balajarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present balage balages balage balagem balagetz balagen
Imperfach balagèssi balagèsses balagès
balagèsse
balagèssem balagèssetz balagèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu balaja ! balagem ! balajatz !
Negatiu balages pas ! balagem pas ! balagetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)