Occitan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/eŋɡɾaˈna/

Sillabas

en | gra | nar

 Vèrb 1

engranar

  1. Tirar totas las escobilhas de pel sòl en far servir una escoba.

Sinonims

Variantas dialectalas

Traduccions

 Vèrb 2

engranar

  1. Alimentar en gran, particularament la tremuèja d'un molin.

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu engranar
Gerondiu engranant
Participi passat
singular plural
masculin engranat engranats
femenin engranada engranadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present engrani
engrane[N 1]
engranas engrana engranam engranatz engranan
Imperfach engranavi engranavas engranava engranàvem engranàvetz engranavan
Preterit engranèri engranères engranèt engranèrem engranèretz engranèron
Futur engranarai engranaràs engranarà engranarem engranaretz engranaràn
Condicional engranariái engranariás engranariá engranariam engranariatz engranarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present engrane engranes engrane engranem engranetz engranen
Imperfach engranèssi engranèsses engranès
engranèsse
engranèssem engranèssetz engranèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu engrana ! engranem ! engranatz !
Negatiu engranes pas ! engranem pas ! engranetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)