boc
Occitan
Etimologia
Del gallés *bucco- [1].
Prononciacion
/buk/
França (Bearn) : escotar « boc »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
boc | bocs |
[buk] | [buts] |
boc masculin
Traduccions
Referéncias
- [1] Pierre-Yves Lambert, 1995, La langue gauloise, 2nda edicion, edicions Errance.
Anglés ancian
Etimologia
Del protogermanic *bōks.
Nom comun
bōc femenin
Declinason
singular | plural | |
nominatiu | bōc | bēċ |
acusatiu | bōc | bēċ |
genitiu | bēċ, bōce | bōca |
datiu | bēċ | bōcum |