bolhir
Occitan
Etimologia
Del latin bullire.
Prononciacion
/bu'ʎi/
Vèrb
bolhir (lengadocian) (provençau) (vivaroaupenc)
- Èsser dins l’estat d'ebulicion.
- (cosina) Far coire dins l’aiga o un liquid que pren lo bolh.
- (enologia) Fermentar, en parlant del rasim dins la cuba après la vendémia.
- Portar a ebullicion.
Variantas dialectalas
- bolhir (lengadocian), (bas lemosin)
- bolir (lengadocian)
- bólher (lengadocian)
- bulir (lemosin)
- borir (gascon)
- búlher (gascon)