candide

Occitan

Etimologia

Del latin candidus « blanc ».

Prononciacion

[kanˈdiðe], /kanˈdiðe/, provençau [kãⁿˈdide], /kãⁿˈdide/ França (Bearn) : escotar « candide »

Sillabas

can|di|de

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	candide	candides
	[kanˈdiðe]	[kanˈdiðes]
Femenin	candida	candidas
	[kanˈdiðo̞]	[kanˈdiðo̞s]

candide

1. Qu'es plen de candor, marcat per l'ingenuïtat, qu'es pas cachós.
2. Que se rapòrta a la candor.

Variantas dialectalas

• candid (lengadocian, provençau)

Parents

• candor
• candidament

Sinonims

• cande (lengadocian)
• innocent
• simplet

Traduccions

alemand: Offen (de) anglés: candid (en) basc: zintzo (eu) catalan: càndid (ca)

espanhòl: cándido (es) francés: candide (fr) italian: candido (it) portugués: cândido (pt)

Francés

Etimologia

Del latin candidus « blanc ».

Prononciacion

[kɑ̃did], /kɑ̃did/

Adjectiu

candide masculin o femenin (plural: candides)

1. candide ^(oc)

Italian

Prononciacion

[kɑ̃did], /kɑ̃did/

Forma d'adjectiu

candide

1. femenin plural de candido