Occitan

Etimologia

Del latin innocens « que fa pas de mal ».

Prononciacion

/inˈnusen/, provençau /inuˈsẽⁿ/ França (Bearn) : escotar « innocent »

Sillabas

in|no|cent

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin innocent innocents
[inˈnusen] [inˈnusens]
Femenin innocenta innocentas
[inˈnusento̞] [inˈnusento̞s]

innocent

  1. Qu’es pas colpable.
  2. Qu'es franc de quina que siá malícia, vici, qu'es pur e candid.
  3. Que nòi pas, qu'es inofensiu.
  4. (per extension) Qu'es simple, credul, o qu'a l’esprit feble.

Parents

Sinonims

inofensiu

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
innocent innocents
[inˈnusen] [inˈnusens]

innocent masculin (equivalent femenin: innocenta)

  1. Òme qu’es pas colpable, qu’a pas fach çò qu'es acusat.
  2. Òme que faguèt pas res de mal.
  3. Òme que sap pas lo mal, subretot los nenons o los deficients mentals.
  4. Òme ninòi.

Anglés

Etimologia

Del latin innocens « que fa pas de mal ».

Prononciacion

/ɪnəsənt/
Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « innocent »
Estats Units d'America (Connecticut) : escotar « innocent »

Sillabas

in|no|cent

 Adjectiu

innocent

  1. innocent (oc)

 Nom comun

innocent (plural: innocents)

  1. Òme que sap pas lo mal, subretot los nenons o los deficients mentals.
  2. Òme ninòi.

Catalan

Etimologia

Del latin innocens « que fa pas de mal ».

Prononciacion

Oriental: central /innuˈsen/, balear /innoˈsent/, /innuˈsent/
Occidental: nord-occidental /innoˈsen/, valencian /innoˈsent/
Espanha (Barcelona) : escotar « innocent »

Sillabas

in|no|cent

 Adjectiu

innocent masculin o femenin (plural: innocents)

  1. innocent (oc)

Francés

Etimologia

Del latin innocens « que fa pas de mal ».

Prononciacion

/inɔsɑ̃/

Sillabas

in|no|cent

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin innocent innocents
[inɔsɑ̃] [inɔsɑ̃]
Femenin innocente innocentes
[inɔsɑ̃t] [inɔsɑ̃t]

innocent

  1. innocent (oc)

 Nom comun

innocent

  1. innocent (oc)