innocent
Occitan
Etimologia
- Del latin innocens « que fa pas de mal ».
Prononciacion
/inˈnusen/ , provençau /inuˈsẽⁿ/ França (Bearn) : escotar « innocent »
Sillabas
in|no|cent
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | innocent | innocents |
[inˈnusen] | [inˈnusens] | |
Femenin | innocenta | innocentas |
[inˈnusento̞] | [inˈnusento̞s] |
innocent
- Qu’es pas colpable.
- Qu'es franc de quina que siá malícia, vici, qu'es pur e candid.
- Que nòi pas, qu'es inofensiu.
- (per extension) Qu'es simple, credul, o qu'a l’esprit feble.
Parents
Sinonims
inofensiu
Traduccions
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
innocent | innocents |
[inˈnusen] | [inˈnusens] |
innocent masculin (equivalent femenin: innocenta)
Anglés
Etimologia
- Del latin innocens « que fa pas de mal ».
Prononciacion
- /ɪnəsənt/
- Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « innocent »
- Estats Units d'America (Connecticut) : escotar « innocent »
Sillabas
in|no|cent
Adjectiu
innocent
Nom comun
innocent (plural: innocents)
- Òme que sap pas lo mal, subretot los nenons o los deficients mentals.
- Òme ninòi.
Catalan
Etimologia
- Del latin innocens « que fa pas de mal ».
Prononciacion
- Oriental: central /innuˈsen/ , balear /innoˈsent/ , /innuˈsent/
- Occidental: nord-occidental /innoˈsen/ , valencian /innoˈsent/
- Espanha (Barcelona) : escotar « innocent »
Sillabas
in|no|cent
Adjectiu
innocent masculin o femenin (plural: innocents)
Francés
Etimologia
- Del latin innocens « que fa pas de mal ».
Prononciacion
/inɔsɑ̃/
Sillabas
in|no|cent
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | innocent | innocents |
[inɔsɑ̃] | [inɔsɑ̃] | |
Femenin | innocente | innocentes |
[inɔsɑ̃t] | [inɔsɑ̃t] |
innocent
Nom comun
innocent