cargaire
Occitan
Etimologia
- De cargar
Prononciacion
- lengadocian, gascon /kaɾˈɣajɾe/
- provençau /kaʀˈgajʀe/
Sillabas
car|gai|re
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
cargaire | cargaires |
[kaɾˈɣajɾe] | [kaɾˈɣajɾes] |
cargaire masculin, (femenin: caregaira)
- Aquel que carga de merças o autres faisses.
- (transpòrt maritim) Propietari de tot o d'una partida del cargament embarcat.
- (artilhariá navala) Aquel que carga una pèça.
- (industria minièra) Obrièr que carga lo carbon dins las vagonetas que lo pòrta fòra de la galariá.
Sinonims
Derivats
Traduccions
|