clergue
Occitan
Etimologia
Prononciacion
lengadocian, gascon /ˈkleɾɣe/ França (Bearn) : escotar « clergue »
Sillabas
cler|gue
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
clergue | clergues |
[ˈkleɾɣe] | [ˈkleɾɣes] |
clergue masculin (femenin: clerga / clerguesa)
- Òme qu'es intrat dins l’estat eclesiastic recebent la tonsura.
- Saberut.
- (drech) Òme que trabalha al servici d’un notari, d’un avoat, o d’un uissièr.
Variantas dialectalas
Sinonims
Derivats
Parents
Traduccions
Catalan
Etimologia
Prononciacion
- oriental /ˈkɫɛrɡə/
- occidental /ˈkɫɛɾɣe/
- Espanha (Barcelona) : escotar « clergue »
Sillabas
cler|gue
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
clergue | clergues |
clergue masculin o femenin