clergat

Occitan

Etimologia

Del latin clericatus

Prononciacion

/kleɾˈɣat/, /kleɾˈɣat/, provençau /kleʀˈga/, /kleʀˈga/ França (Bearn) : escotar « clergat »

Sillabas

cler|gat

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
clergat	clergats
[kleɾˈɣat]	[kleɾˈɣats]

clergat masculin

1. Còrs dels eclesiastics, organizal dins la ierarquia eclesiala.
2. Còrs particular dels eclesiastics sercissent una glèisa, un capítol catedral o una parròquia.

Derivats

• clergat capussat / clergat muscat
• clergat regular
• clergat secular

Derivats

• clergue
• clerical

Traduccions

alemand: Klerus (de) anglés: clergy (en) basc: kleroaren (eu) catalan: clericat (ca)

espanhòl: clero (es) francés: clergé (fr) italian: clero (it) portugués: clero (pt)