Occitan

Etimologia

Denominal de comèrci.

Prononciacion

/kumeɾsa/

co | mer | çar (2)

 Vèrb

comerçar intransitiu

  1. far de comèrci, negociar.

Variantas dialectalas

Sinonims

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu comerçar
Gerondiu comerçant
Participi passat
singular plural
masculin comerçat comerçats
femenin comerçada comerçadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present comerci
comerce[N 1]
comerças comerça comerçam comerçatz comerçan
Imperfach comerçavi comerçavas comerçava comerçàvem comerçàvetz comerçavan
Preterit comercèri comercères comercèt comercèrem comercèretz comercèron
Futur comerçarai comerçaràs comerçarà comerçarem comerçaretz comerçaràn
Condicional comerçariái comerçariás comerçariá comerçariam comerçariatz comerçarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present comerce comerces comerce comercem comercetz comercen
Imperfach comercèssi comercèsses comercès
comercèsse
comercèssem comercèssetz comercèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu comerça ! comercem ! comerçatz !
Negatiu comerces pas ! comercem pas ! comercetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)