complòt

Occitan

Etimologia

Del francés complot

Prononciacion

/kumˈplɔt/, /kumˈplɔt/, provençau /kũⁿˈplɔt/, /kũⁿˈplɔt/ França (Bearn) : escotar « complòt »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
complòt	complòts
[kumˈplɔt]	[kumˈplɔts]

complòt masculin

1. Entrepresa contra l’interés d’un Estat, d’un grop de personas, que se prepara a l'amagat entre dos o mai personas (apartenen o nom a grop afustat).
2. Intriga secreta contra un persona.

Sinonims

• conjuracion
• intriga
• manigança
• manipòli
• pache

Derivats

• complotar
• complotaire
• complotisme
• complotista

Traduccions

alemand: Komplott (de) anglés: plot (en) basc: komplot (eu) catalan: complot (ca)

espanhòl: complot (es) francés: complot (fr) italian: complotto (it) portugués: complô (pt)