complir
Occitan
Etimologia
Del latin complēre (« emplir »).
Prononciacion
/kum'pli/
Sillabas
com|plir
Vèrb
complir
- Acabar entièrament.
- Complir lo temps de son aprendissatge, de son noviciat, de son servici militar.
- Metre a execucion ; realizar complètament.
- Complir los prètzfachs sasonièrs.
- Far çò qu'es exigit.
- Complir la lei,
- (particular) Satisfar a un engatjament, realizar sas obligacions.
- Complir son dever.
- (pronominal) S'acabar.
- Çò qu'avián contactat podèt pas se complir.
- Que vos vòts se compliscan.
Traduccions
Conjugason
Lengadocian
Infinitiu | complir | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | complissent | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | complit | complits | ||||
femenin | complida | complidas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | complissi | complisses | complís | complissèm | complissètz | complisson |
Imperfach | complissiái | complissiás | complissiá | complissiam | complissiatz | complissián |
Preterit | compliguèri | compliguères | compliguèt | compliguèrem | compliguèretz | compliguèron |
Futur | complirai | compliràs | complirà | complirem | compliretz | compliràn |
Condicional | compliriái | compliriás | compliriá | compliriam | compliriatz | complirián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | complisca | compliscas | complisca | compliscam | compliscatz | compliscan |
Imperfach | compliguèsse | compliguèsses | compliguèsse | compliguèssem | compliguèssetz | compliguèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | complís ! | — | compliscam ! | complissetz ! | — |
Negatiu | — | compliscas pas ! | — | compliscam pas ! | compliscatz pas ! | — |
Catalan
Etimologia
Del latin complēre (« emplir »).
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « complir »
Prononciacion
- Oriental: /kumˈpɫi/
- Occidental: nord-occidental /komˈpɫi/, valencià /komˈpɫiɾ/, /kumˈpɫiɾ/
Sillabas
com|plir
Vèrb
complir