Veire tanben : Comuna

Occitan

Etimologia

Del latin communia « comunautar de personas »

Prononciacion

/kuˈmyno̞/ França (Bearn) : escotar « comuna »

Sillabas

co|mu|na

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
comuna comunas
[kuˈmyno̞] [kuˈmyno̞s]

comuna femenin

  1. (istòria del drech administratiu) Ensems de vesins o de borgeses d'un meteis territòri associats per administrar los afars dels comuns.
  2. (administracion territoriala) Circonscripcion administrativa territoriala de primèr òrdre dins unes Estats coma la França
  3. (metonimia) Ostal dempuèi que s'adminsitra la comuna, ostal de vila.

Sinonims

Derivats

Parents

Traduccions


 Forma d'adjectiu

comuna

  1. femenin singular de comun.

Catalan

Etimologia

Del latin communia « comunautar de personas »

Prononciacion

Oriental /kuˈmunə/, occidental /koˈmuna//

Sillabas

co|mu|na

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
comuna comunes

comuna femenin

  1. Cambra dotada d'installacion per urinar e defecar
  2. comuna (oc) (1, 2)

 Forma d'adjectiu

comuna

  1. femenin singular de comú.

Espanhòl

Etimologia

Del francés commune

Prononciacion

Oriental /koˈmuna/

Sillabas

co|mu|na

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
comuna comunas

comuna femenin

  1. comuna (oc) (1, 2)

Portugués

Etimologia

Del francés commune

Prononciacion

Portugal /kuˈmunɐ/; Brasil /kõmˈũnɐ/, /koˈmunə/

Sillabas

co|mu|na

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
comuna comunas

comuna femenin

  1. comuna (oc) (1, 2)
  2. Grop de musulmans o josieus qu'èra obigat de demorar dins de quartièrs especials.

 Forma d'adjectiu

comuna

  1. femenin singular de comun.