Occitan

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

/kɾitˈto̞/, /kɾipˈto̞/

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
cripta criptas
[kɾitˈto̞] [kɾitˈto̞s]

cripta (lengadocian), (gascon); femenin

  1. Glèisa sosterranha en que de còps se sebelissiá los defunts.
  2. Glèisa sosterranha que supòrta la glèisa aparenta.

Sinonims

  • cròta (lengadocian, provençau)

Derivats

Traduccions


 Forma de vèrb

cripta

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de criptar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de criptar

Catalan

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

oriental /ˈkɾiptə/, occidental /ˈkɾipta/

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
cripta criptes

cripta femenin

  1. cripta (pt)

Espanhòl

Prononciacion

Colómbia (Cartagena) : escotar « cripta »

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

/ˈkɾipta/

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
cripta criptas
[ˈkɾipta] [ˈkɾiptas]

cripta femenin

  1. cripta (oc)

Italian

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

/'kripta/

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
cripta cripte
[ˈkɾipta] [ˈkɾipte]

cripta femenin

  1. cripta (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin crypta « cripta, croton », del grèc ancian κρύπτη, krúptē « vòlta sosterranha ».

Prononciacion

Portugal /ˈkɾiptɐ/; Brasil /ˈkɾipətɐ/, /ˈkɾipətə/

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
cripta criptas

cripta femenin

  1. cripta (oc)