cunhat

Occitan

Etimologia

Del latin cognātus « parent de sang ». Parent del catalan cunyat, de l'italian cognato, del portugués cunhado, de l'espanhòl cuñado e del romanés cumnat.

Prononciacion

/kyˈɲat/, /kyˈɲat/

Sillabas

cu | nhat (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cunhat	cunhats
[kyˈɲat]	[kyˈɲats]

cunhat masculin (gascon)

1. Fraire del marit.
2. Fraire de l'esposa.
3. Parent.

Variantas dialectalas

• conhat

Antonims

• cunhada

Traduccions

afrikaans: alemand: Schwager (de) anglés: brother-in-law (en) basc: breton: bulgar: catalan: cunyat (ca) chèc: danés: espanhòl: cuñado (es) esperanto: bofrato (eo) finlandés: francés: beau-frère (fr)

grèc: italian: cognato (it) leton: ligur: cugnòu (lij) masculin neerlandés: norvegian: ongrés: sógor (hu) polonés: szwagier (pl) portugués: romanés: suedés: turc: ucraïnian:

Occitan ancian

Etimologia

Del latin cognātus « parent de sang ».

Nom comun

cunhat masculin

1. Fraire del marit.
2. Fraire de l'esposa.

   E ansin que lo dit comte Ramon se'n tornava devèrs lo dit Tolosa, e fòuc a Narbona, aquí trobèt e encontrèt lo rei d'Aragon, lo qual èra son cunhat, lo qual venia devèrs lo dit comte per le véser: (Istòria anonima de la Crosada dels albigeses)