Occitan

Del latin decanus « cap de detz personas ».

lengadocian /deˈkan/, /deˈkan/, provença /deˈkãⁿ/, /deˈkãⁿ/

França (Bearn) : escotar « decan »

]

Nom comun

decan masculin, (equivalent femenin: decana)

Aquel qu'es mai ancian segon l’òrdre de recepcion dins un còrs, dins una companhiá.
(diplomacia) Nom designant le nonci apostolic o l'ambaissador avent passat mai de temps dins lo país d'acuèlh.
(particular, cristianisme) Títol de dignitat eclesiastica.
(educacion) Tírol de la primièra dignitat dins las facultats d’una universitat.
Mai ancian en edat dins las assembladas.