defalhent

Occitan

Etimologia

De defalhir.

Prononciacion

lengadocian, gascon /defaˈʎen/, /defaˈʎen/

provençai /defaˈjẽⁿ/, /defaˈjẽⁿ/

Sillabas

de|fa|lhir

Adjectiu

defalhent

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	defalhent	defalhents
	[defaˈʎen]	[defaˈʎens]
Femenin	defalhenta	defalhentas
	[defaˈʎento̞]	[defaˈʎento̞s]

1. Que defauta, en parlant de las fòrçass fisicas o moralas.
2. (droit) Qualifica una linhada que mancan los eretièrs.
3. (en particular) Qualifica lo comparent que manca.
4. Que manca a sas obligacion.

Sinonims

Qu'es absent en justícia coma candidat...

• defautant

Derivats

• defalhença

Traduccions

alemand: ausgefallen (de), versagt (de), fehlerhafte (de), defekte (de), anglés: failed (en), failing (en), defaulting (en), faulty broken (en), broken (en), basc: catalan: flaquesa: vacil·lant (ca), drech: que no compareix (ca), contumaç (ca)

espanhòl: defectuoso (es), fallido (es), deficiente (es), incumplidor (es) francés: défaillant (fr) italian: inadempiente (it), fallito (it), contumace (it), insolvente (it), carente (it) portugués: revel (pt), defeituoso (pt), falhado (pt), fraco (pt)