moral

Occitan

Etimologia

Del latin moralis (« al subjècte de las mors »).

Prononciacion

• [mu'ral], /mu'ral/

Sillabas

mo | ral (2)

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	moral	morals
	[mu'ral]	[mu'rals]
Femenin	morala	moralas
	[mu'ralo̞]	[mu'ralo̞s]

moral

1. Realtiu a las mors.
   • De principis morals.
2. (filosofia) Relatiu al sens del ben e del mal.
3. Que ten de mors, de principis e una mena de vida en conformitat amb la morala.
   • Aquel òme, que passava per fòrça moral, èra pas qu’un ipocrita.
4. Qu'es confòrme a las bonas mors.
   • Un libre, un raconte moral.
5. Que cai pas sos los senses. Dins aqueste sens, es opausat a fisic.
   • de pròvas moralas.
   • Sovent s'endura mai aisidament lo mal fisic non pas que lo mal moral.
   • N'avèm pas la pròva materiala, mas n'avèm la certitud morala.
6. (religion) Qu'a per principi las solas luces de la rason, en oposicion al subrenatural.
   • S’aguèt pas las vertuts crestianas, al mens aguèt las vertuts moralas.
7. (drech) Se dich d'un ensem o d'un grop que ten la capacitat a agir en justícia.
   • Persona morala.

Variantas dialectalas

• morau

Sinonims

• etic

Traduccions

alemand: moralisch (de) anglés: moral (en) catalan: moral (ca) francés: moral (fr)

italian: morale (it) neerlandés: moreel (nl) portugués: moral (pt) espanhòl: moral (es)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
moral	morals
[mu'ral]	[mu'rals]

moral masculin

1. Ensemble de nostras facultats moralas.
   • Lo fisic influencia fòrça lo moral, e lo moral lo fisic.
   • Aquel òme es plan malaut, quitament lo moral es tocat.
2. Estat de la ment, disposicions, sentiments positius.
   • Ai pas lo moral.
   • Lo moral de las tropas èra excellent.
3. (economia) Indicator conjonctural permetent d'evaluar l'opinion dels fogals sus lor environament economic, lors comportaments de consomacion e lors perspectivas d'estalvi.
   • Lo moral dels Franceses

Variantas dialectalas

• morau

Anglés

Etimologia

Del latin moralis (« al subjècte de las mors »)

Prononciacion

• [ˈmɔ.ɹəl], /ˈmɔ.ɹəl/ o [ˈmɒɹ.əl], /ˈmɒɹ.əl/

Sillabas

mo | ral (2)

Adjectiu

moral (plur. morals)

1. moral.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
moral	morals

moral

1. morala, dins los sens de la morala de l'istòria ...

Catalan

Etimologia

Del latin moralis (« al subjècte de las mors »).

Prononciacion

• Oriental: central /muˈɾaɫ/, balear /moˈɾaɫ/, /muˈɾaɫ/
• Occidental: /moˈɾaɫ/

Sillabas

mo | ral (2)

Adjectiu

moral masculin o femenin (plur. m. f. morals)

1. moral.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
moral	morals

moral femenin

1. morala (etica)
2. moral (estat de la ment)

Espanhòl

Etimologia

Del latin moralis (« al subjècte de las mors »).

Prononciacion

[moˈɾal], /moˈɾal/

Sillabas

mo | ral (2)

Adjectiu

moral masculin o femenin (plur. m. f. morals)

1. moral.

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
moral	morals

moral femenin

1. morala (etica)
2. moral (estat de la ment)

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
moral	morals

moral masculin

1. (botanica) amorièr (Morus alba)

Francés

Etimologia

Del latin moralis (« al subjècte de las mors »).

Prononciacion

[mɔ.ʁal], /mɔ.ʁal/

Sillabas

mo | ral (2)

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	moral	moraux
Femenin	morale	morales

moral

1. moral.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
moral	moraux

moral femenin

1. moral

Portugués

Etimologia

Del latin moralis (« al subjècte de las mors »).

Prononciacion

• Portugal [mu.ˈɾaɫ], /mu.ˈɾaɫ/
• Brasil [mo.ˈɾaw], /mo.ˈɾaw/

Sillabas

mo | ral (2)

Adjectiu

moral masculin o femenin (plur. m. f. morais)

1. moral.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
moral	morais

moral femenin

1. morala (etica)
2. moral (estat de la ment)