Occitan

Etimologia

De l’adjectiu latin focarius « de fuòc » derivat de focus e substantivat en latin vulgar sota la forma focarium.

Prononciacion

/fu'ɣal/

Sillabas

fo|gal

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
fogal fogals
[fu'ɣal] [fu'ɣals]

fogal (lengadocian)

  1. Lar, luòc ont se fa lo fuòc.
    • Levar la cendre del fogal.
  2. (metonimia) Fuòc que brutla dins lo fogal.
  3. (figurat) Ostal, demorança de la familha, país natal.
  4. (fisica) Centre, font.
    • Fogal de lutz o de calor.
  5. (geometria) Punt possedissent de proprietats particularas per l’estudi d'unas corbas.
    • Una elipsi ten dos fogals, e la soma de las distàncias de tot punt d'aquela corba a sos dos fogals es constanta.
  6. (optica) Punt comun a totes los rais sortissent d’un sistèma optic quand totes los rais dintrants son parallèls a l’ais optic del sistèma.
  7. (medecina) Sèti principal d’una malautiá.
    1. (per extension) (figurat) Se dit d’un luòc delqual raiona, un problèma o un dangièr.
      • Lo fogal de la rebellion.
  8. (figurat) Centre ; luòc principal.

Variantas dialectalas

Sinonims

Lar
Centre, font

Traduccions