fogal
Occitan
Etimologia
- De l’adjectiu latin focarius « de fuòc » derivat de focus e substantivat en latin vulgar sota la forma focarium.
Prononciacion
/fu'ɣal/
Sillabas
fo|gal
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
fogal | fogals |
[fu'ɣal] | [fu'ɣals] |
fogal (lengadocian)
- Lar, luòc ont se fa lo fuòc.
- Levar la cendre del fogal.
- (metonimia) Fuòc que brutla dins lo fogal.
- (figurat) Ostal, demorança de la familha, país natal.
- (fisica) Centre, font.
- Fogal de lutz o de calor.
- (geometria) Punt possedissent de proprietats particularas per l’estudi d'unas corbas.
- Una elipsi ten dos fogals, e la soma de las distàncias de tot punt d'aquela corba a sos dos fogals es constanta.
- (optica) Punt comun a totes los rais sortissent d’un sistèma optic quand totes los rais dintrants son parallèls a l’ais optic del sistèma.
- (medecina) Sèti principal d’una malautiá.
- (figurat) Centre ; luòc principal.
Variantas dialectalas
- fogau (provençau)
Sinonims
Lar | |
---|---|
Centre, font | |
---|---|