deontologia

Occitan

Etimologia

Per l’anglés deontology, compausat pel jurista anglés Jeremy Bentham a partir del grèc ancian δέον « çò convenent, çò convenable » amb lo sufix -logy.

Prononciacion

lengadocian, gascon /deuntuluˈd͡ʒi(o̞)/, /deuntuluˈd͡ʒi(o̞)/,

provençau /deũⁿtuluˈd͡ʒi/, /deũⁿtuluˈd͡ʒi/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
deontologia	deontologias
[deuntuluˈd͡ʒi(o̞)]	[deuntuluˈd͡ʒi(o̞)s]

deontologia femenin

1. (trabalh) Còdi de comportament e dels devers, règlas moralas, d’una profession.
2. (per extension) Etica personala.

Derivats

• deontologic
• deontologisme

Traduccions

alemand: Pflichtenlehre (de), Deontologie (de) anglés: deontology (en) basc: catalan: deontologia (ca)

espanhòl: deontología (es) francés: déontologie (fr) italian: deontologia (it) portugués: deontologia (pt)

Catalan

Etimologia

Per l’anglés deontology, compausat pel jurista anglés Jeremy Bentham a partir del grèc ancian δέον « çò convenent, çò convenable » amb lo sufix -logy.

Prononciacion

/dəuntuluˈʒíə/, /dəuntuluˈʒíə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
deontologia	deontologies

deontologia femenin

1. deontologia ^(oc)

Italian

Etimologia

Per l’anglés deontology, compausat pel jurista anglés Jeremy Bentham a partir del grèc ancian δέον « çò convenent, çò convenable » amb lo sufix -logy.

Prononciacion

/deontoloˈd͡ʒia/, /deontoloˈd͡ʒia/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
deontologia	deontologie
[deontoloˈd͡ʒia]	[deontoloˈd͡ʒie]

deontologia femenin

1. deontologia ^(oc)

Portugués

Etimologia

Per l’anglés deontology, compausat pel jurista anglés Jeremy Bentham a partir del grèc ancian δέον « çò convenent, çò convenable » amb lo sufix -logy.

Prononciacion

Portugal /djõtuluˈʒiɐ/, /djõtuluˈʒiɐ/

Brasil /dʒjõtoloˈʒiɐ/, /dʒjõtoloˈʒiɐ/, /deõtoloˈʒijə/, /deõtoloˈʒijə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
deontologia	deontologias

deontologia femenin

1. deontologia ^(oc)