etica

Occitan

Etimologia

(nom1) Del bas latin hecticus « tocat per la consompcion », del grèc ancian ἑκτικός « abitual ; de contunh, etic ».

(nom2) e (nom) Del latin ethicus (« moral »), latin ethica (« morala »), del grèc ancian ἠθικός, êthikós.

Prononciacion

/e'tiko̞/, /e'tiko̞/

Sillabas

e|ti|ca

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
etica	eticas
[e'tiko̞]	[e'tiko̞s]

etica femenin

1. Ensemble dels principis per se conduire coma cal.
2. Teoria o sistèma de valors moralas.

Traduccions

alemand: ethique (de) anglés: ethical (en) basc: etika (eu) catalan: ètica (ca)

espanhòl: ética (es) francés: éthique (fr) italian: etica (it) portugués: ética (pt)

Forma d'adjectiu 1

etica

1. Femenin singular de etic

Forma d'adjectiu 2

etica

1. Femenin singular de etic

Traduccions

alemand: ethique (de) anglés: ethical (en) basc: etika (eu) catalan: ètic (ca)

espanhòl: ético (es) francés: éthique (fr) italian: etico (it) portugués: ética (pt)

Italian

Etimologia

(nom1) Del bas latin hecticus « tocat per la consompcion », del grèc ancian ἑκτικός « abitual ; de contunh, etic ».

(nom2) e (nom) Del latin ethicus (« moral »), latin ethica (« morala »), del grèc ancian ἠθικός, êthikós.

Prononciacion

Itàlia (Monopoli) : escotar « etica »

Prononciacion

/ˈɛtika/, /ˈɛtika/

Sillabas

e|ti|ca

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
etic	etiche
[e'tik]	[e'tike]

etica femenin

1. Etica

Forma d'adjectiu 1

etica

1. Femenin singular de etico

Forma d'adjectiu 2

etica

1. Femenin singular de etico