descobèrta
Occitan
Etimologia
- De descobrir
Prononciacion
/deskuˈβɛɾto̞/
Sillabas
des|co|bèr|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
descobèrta | descobèrtas |
[deskuˈβɛɾto̞] | [deskuˈβɛɾto̞s] |
descobèrta (lengadocian) (gascon), femenin
- Accion de descobrir, de trobar çò qu'èra pas conegut, qu'èra amagat
- Accion d’inventar.
- La causa que se descobriguèt, que se trobèt.
- (industria minièra) Mina a cèl dobèrt.
Sinonims
Traduccions
Forma d'adjectiu
descobèrta
- femenin singular de descobèrt.