duèl
Occitan
Etimologia
- Del latin mediéval duellum (« combat d’òme a òme »),
Prononciacion
/ˈdɥɛl/ França (Bearn) : escotar « duèl »
Sillabas
duèl
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| duèl | duèls |
| [ˈdɥɛl] | [ˈdɥɛls] |
duèl masculin
- Combat singular entre doas personas, qu’une se dich ofensada per l’autra e exigís una reparacion.
- (figurat) Afrontament entre doas entitats.