duna

Occitan

Dunas en Namibia

Etimologia

Del francés dune, e aqueste, del neerlandés duin.

Prononciacion

[ˈdyno̞]

França (Bearn) : escotar « duna »

Nom comun

duna femenin

1. Promontòri de sabla d'origina eoliana que se fòrma dins de luòcs arids e desertics o sus las plajas.

Variantas dialectalas

• montilha
• tuca
• ròca

Traduccions

anglés: dune (en) catalan: duna (ca) espanhòl: duna (es) francés: dune (fr) italian: duna (it)