efemèr
Occitan
Etimologia
Del grèc ancian ancian ἐφημέριος, ephếmerios (« que dura pas qu’un jorn »).
Prononciacion
/efe'mɛɾ/
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | efemèr | efemèra |
| [efe'mɛɾ] | [efe'mɛɾɔ] | |
| Femenin | efemèrs | efemèras |
| [efe'mɛɾs] | [efe'mɛɾɔs] | |
efemèr masculin singular
- Que dura pas qu’un jorn.
- (Per extension) Que ten una durada corta.
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| efemèr | efemèrs |
| [efe'mɛɾ] | [efe'mɛɾs] |
efemèr masculin singular
- Un Genre d'insèctes de l'òrdre dels efemeroptèrs, que lors reputacion es de viure pas qu'un jorn o dos.
- Un quite inividú d'aqueste genre