eternal
Occitan
Etimologia
- Del latin aeternalis.
Prononciacion
/eteɾˈnal/ França (Bearn) - Lengadocian : escotar « eternal »
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | eternal | eternals |
[eteɾˈnal] | [eteɾˈnals] | |
Femenin | eternala | eternalas |
[eteɾˈnalo̞] | [eteɾˈnalo̞s] |
eternal (lengadocian)
- Qu'aguèt pas de començament e qu'aurà pas jamai de fin.
- Una vertat eternala.
- Qu'aurà pas jamai de fin tot ben qu'aja un començament.
- La vida eternala.
- (iperbolic) Que deu durar tant de temps ; que se'n sap pas la fin.
- Aquela una guèrra paréis eternala.
- Que se repetís o qu'es repetit tròp sovent.
- Se reclams eternals.
Variantas dialectalas
- eternau (gascon, provencau)
Sinonims
Derivats
Parents
Traduccions
|
Anglés
Etimologia
- Del latin aeternalis.
Prononciacion
RU /ɪˈtɜːnəl/ , EUA /ɪˈtɝnəl/
- Estats Units d'America (Connecticut) : escotar « eternal »
Adjectiu
eternal
Catalan
Etimologia
- Del latin aeternalis.
Prononciacion
Balearic /ətəɾˈnal/ , Central /ətərˈnal/ , Valencian /eteɾˈnal/
Adjectiu
eternal masculin o femenin, (plural: eternals)