emmascar

Occitan

Etimologia

Bastit a partir de masc -a.

Prononciacion

[emmas'ka]

França (Bearn) : escotar « emmascar »

Sillabas

em | mas | car (3)

Vèrb

emmascar

1. Sometre a l'influéncia d'un sortilègi.
2. fig. Exercir sus qualqu'un una influéncia inexplicabla.

Sinonims

• embelinar
• embrueissar
• enfachilhar/enfaitilhar

Derivats

• emmascament
• emmascaire

Traduccions

albanés: alemand: hexen (de) anglés: to bewitch (en) basc: breton: hudañ (br) catalan: embruixar (ca) chèc: danés; eslovac: eslovèn: espanhòl: embrujar (es) esperanto: sorĉi (eo) estonian: finlandés: francés: ensorceler (fr), envouter (fr)

grèc: μαγεύω (el) ido: sorcar (io) indonesian: gaelic irlandés: italian: stregare (it) leton: lituanian: neerlandés: ongrés: polonés: portugués: enfeitiçar (pt) romanés: a vrăji (ro) suedés: förhäxa (sv), förtrolla (sv), tjusa (sv) turc: ucraïnian: