enfant
Occitan 
Etimologia
Del latin infans, infantis (« que parla pas »).
Prononciacion
[e.fan]
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
enfant | enfants |
[e.'fan] | [e.'fans] |
enfant masculin (per una filha se pòt dire enfanta)
- Uman de la progenitura o de la generacion seguenta d'un coble de parents.
- Enfant natural o enfant adoptat.
- (Per extension) Descendant, descendanta en linha dirècta e indirècta.
- Sèm totes enfants d'Adam.
- Uman qu'encara atenguèt pas l'adolescéncia.
- Educar son enfant.
veire tanben
Derivats
Traduccions
Francés 
Etimologia
Del latin infans, infantis (« que parla pas »).
Prononciacion
[ɑ̃.fɑ̃]
escotar « enfant » França (Montpelhièr) : escotar « enfant » França (Mülhausen) : escotar « enfant » escotar « enfant » França (Normandia) : escotar « enfant »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
enfant | enfants |
[ɑ̃.fɑ̃] |
enfant masculin o femenin