Occitan

Etimologia

Manlèu del latin excentricus, del grèc ancian ἐκκεντρικός ekkentrikós

Prononciacion

/et͡ssen'tɾik/

Sillabas

ex|cen|tric

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin excentric excentrics
[et͡ssen'tɾik] [et͡ssen'tɾiks]
Femenin excentrica excentricas
[et͡ssen'tɾiko̞] [et͡ssen'tɾiko̞s]

excentric

  1. (didactica) Que lo centre s’escarta d’un punt donat.
  2. (matematicas) Qu'a pas lo meteis centre.
    • Cercles excentrics.
  3. Que s’alunha del centre.
  4. Qu'es alunhat del centre, excentrat.
    • Quartièr excentric.
  5. (figurat) Qu'agís al contrari dels abituds conegudas.
    • Un òme, una femna excentrica.

Parents

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
excentric excentrics
[et͡ssen'tɾik] [et͡ssen'tɾiks]

excentric

 
Animacion d’un excentric
  1. Òme que se somet pas als abituds o a las idèas recubudas per un biais de far, de parlar, de pensar extravagante.
  2. (technologia) Organ d’una maquina que servís a transformar un movement circular en un movement rectilinèu alternatiu.