Occitan

Etimologia

Del latin tardiu florīre, en latin classic florēre.

Prononciacion

/fluˈɾi/

França (Bearn) : escotar « florir »

Sillabas

flo | rir (2)

 Vèrb

florir

  1. Bot. Far de flors.

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu florir
Gerondiu florissent
Participi passat
singular plural
masculin florit florits
femenin florida floridas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present florissi florisses florís florissèm florissètz florisson
Imperfach florissiái florissiás florissiá florissiam florissiatz florissián
Preterit floriguèri floriguères floriguèt floriguèrem floriguèretz floriguèron
Futur florirai floriràs florirà florirem floriretz floriràn
Condicional floririái floririás floririá floririam floririatz floririán
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present florisca floriscas florisca floriscam floriscatz floriscan
Imperfach floriguèsse floriguèsses floriguèsse floriguèssem floriguèssetz floriguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu florís ! floriscam ! florissetz !
Negatiu floriscas pas ! floriscam pas ! floriscatz pas !

Catalan

Etimologia

Del latin tardiu florīre, en latin classic florēre.

Prononciacion

/fluˈɾi/ (oriental), /floˈɾi/ (occidental), /floˈɾiɾ/ (valencian)

 Vèrb

florir

  1. Florir.