fragment
Occitan
Etimologia
- Del latin fragmentum, de frangere (« frachar »).
Prononciacion
lengadocian /fɾamˈmen/ , gascon /fɾagˈmen/ provençau /fʀagˈmẽⁿ/
- França (Bearn) : escotar « fragment »
Sillabas
frag|ment
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
fragment | fragments |
[fɾamˈmen] | [fɾamˈmens] |
fragment masculin
- Tròç de quicòm que se rompèt, frachèt, desseparèt de son tot.
- (figurat) Pichona partida d’un libre, d’un tractat, d’un obratge, etc.
- Partida d’un libre, d’un obratge qu'es pas encora acabat, o que poguèt pas l’èsser.
- (rets informaticas) Format de las donadas transitant per la sisa de transpòrt del modèl OSI.
- (informatica, programmation) Partida incompleta d'un còdi.
Derivats
Traduccions
Anglés
Etimologia
- Del latin fragmentum, de frangere (« frachar »).
Prononciacion
Prononciacion
(nom) /ˈfɹæɡmənt/ (vèrb) /fɹæɡˈmɛnt/ , /ˈfɹæɡmɛnt/
Sillabas
frag|ment
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
fragment | fragments |
fragment masculin
Vèrb
fragment
Catalan
Etimologia
- Del latin fragmentum, de frangere (« frachar »).
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « fragment »
Prononciacion
- Oriental: central /fɾəɡˈmen/ , balear /fɾəɡˈment/ , /fɾəɡˈmen/
- Occidental: nord-occidental /fɾaɡˈmen/ , valencian /fɾaɡˈment/ , /fɾaɡˈmen/
Sillabas
frag|ment
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
fragment | fragments |
fragment masculin
Francés
Etimologia
- Del latin fragmentum, de frangere (« frachar »).
Prononciacion
/fʁaɡmɑ̃/
Sillabas
frag|ment
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
fragment | fragments |
[fʁaɡmɑ̃] |
fragment masculin