desseparar
Occitan
Etimologia
Del latin separare amb lo prefis «des-»
Prononciacion
/sepaˈɾa/ França (Bearn) : escotar « desseparar »
Sillabas
des|se|pa|rar
Vèrb
desseparar
- Desunir de partidas d’un tot qu'èran joncha.
- Far que de personas, d'animals, de causas sián pas pus ensemble.
- Desseparar un parelh.
- Alunhar, far que lo combat s'acabe.
- Desseparar dos òmes qui se baton.
- Triar çò qu'èra mesclat o confondut.
- Desseparar lo bon gran d’amb lo marrit.
- Partejar, divisar.
- Desseparar un pati en dos per una paret.
- Empachar la reünion, l’unicitat.
- Lo camin que dessepara aquelas doas proprietats.
- Marcar la frontièra.
- Los Pirenèus desseparan la França de l’Espanha.
- Far distincte.
- La rason dessepara l’òme de totes los animals.
Sinonims