Occitan

Etimologia

Del latin separare

Prononciacion

/sepaˈɾa/ França (Bearn) : escotar « separar »

Sillabas

se|pa|rar

 Vèrb

separar

  1. Desunir de partidas d’un tot qu'èran joncha.
  2. Far que de personas, d'animals, de causas sián pas pus ensemble.
    • Foguèron separats per la mòrt.
  3. Alunhar, far que lo combat s'acabe.
    • Separar dos òmes qui se baton.
  4. Triar çò qu'èra mesclat o confondut.
    • Separar lo bon gran d’amb lo marrit.
  5. Partejar, divisar.
    • Separar un pati en dos per una paret.
  6. Empachar la reünion, l’unicitat.
    • Lo camin que separa aquelas doas proprietats.
  7. Marcar la frontièra.
    • Los Pirenèus separan la França de l’Espanha.
  8. Marcar la distància dins l’espaci e dins lo temps.
    • Totes los sègles que nos separan de las originas.
  9. Considerar, metre a despart.
    • Separi mos interesses dels vòstres.
  10. Far distincte.
    • La rason separa l’òme de totes los animals.
  11. (pronominal) Se quitar.
  12. (pronominal) Arrestar de demorar amassat, o de fa sesilhas, quina que siá la causa.
    • Just après lo vòte, l’assemblada se separèt.
  13. (pronominal) Venir de partidas diferentas.
    • La rusca d'aquel arbre se separèt de la fusta.

Sinonims

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin separare

Prononciacion

Oriental: /səpəˈɾa/
Occidental: nord-occidental /sepaˈɾa/, valencian /sepaˈɾaɾ/
Espanha (Barcelona) : escotar « separar »

Sillabas

se|pa|rar

 Vèrb

separar

  1. separar

Espanhòl

Etimologia

Del latin separare

Prononciacion

Veneçuèla : escotar « separar »

Prononciacion

/sepaˈɾaɾ/

Sillabas

se|pa|rar

 Vèrb

separar

  1. separar

Portugués

Etimologia

Del latin separare

Prononciacion

escotar « separar »

Prononciacion

Portugal /sɨpɐˈɾaɾ/
Brasil /sepaˈɾa(ʁ)/

Sillabas

se|pa|rar

 Vèrb

separar

  1. separar