Veire tanben : Frau

Occitan

Etimologia

(nom 1) Del latin fraus.
(nom 2) D’origina incertana, benlèu derivat del latin frangĕre «trencar» o d’una basa preromana indoeuropea, *frago-, que dona lo latin fractĭo «trencament»
(nom 3) Deverval del larin fricare pel francés ancian froer «fregar».
(nom 4) Del latin fraxĭnus.

Prononciacion

/fɾaw/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « frau »

 Nom comun 1

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
frau fraus
[fɾaw] [fɾaws]

frau masculin (lengadocian)

  1. Accion facha de mala fe, en prejudici de qualqu'un.

Sinonims

Parents

Traduccions


 Nom comun 2

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
frau fraus
[fɾaw] [fɾaws]

frau femenin (lengadocian)

  1. Vabre, gòrja, estrech.

Variantas dialectalas

Traduccions

 Nom comun 3

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
frau fraus
[fɾaw] [fɾaws]

frau masculin (lengadocian)

  1. Èrm, bosiga
  2. lanç, vam

Traduccions

Èrm


 Nom comun 4

Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
frau fraus
[fʀaw]

frau masculin (provençau)

  1. frais

Traduccions

frais


Catalan

Etimologia

(nom 1) Del latin fraus.
(nom 2) D’origina incertana, benlèu derivat del latin frangĕre «trencar» o d’una basa preromana indoeuropea, *frago-, que dona lo latin fractĭo «trencament»

Prononciacion

/fɾaw/

Espanha (Barcelona) : escotar « frau »

 Nom comun 1

Declinason
Singular Plural
frau fraus
[fraw] [fraws]

frau masculin

  1. frau (oc), Accion facha de mala fe, en prejudici de qualqu'un

 Nom comun 2

frau masculin

  1. frau (oc), vabre, gòrja
  2. frau (oc), espaci entre dos rengs de plantacions