frau
Veire tanben : Frau |
Occitan
Etimologia
- (nom 1) Del latin fraus.
- (nom 2) D’origina incertana, benlèu derivat del latin frangĕre «trencar» o d’una basa preromana indoeuropea, *frago-, que dona lo latin fractĭo «trencament»
- (nom 3) Deverval del larin fricare pel francés ancian froer «fregar».
- (nom 4) Del latin fraxĭnus.
Prononciacion
/fɾaw/
- França (Bearn) - Lengadocian : escotar « frau »
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
frau | fraus |
[fɾaw] | [fɾaws] |
frau masculin (lengadocian)
- Accion facha de mala fe, en prejudici de qualqu'un.
Sinonims
Parents
Traduccions
|
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
frau | fraus |
[fɾaw] | [fɾaws] |
frau femenin (lengadocian)
Variantas dialectalas
Traduccions
Nom comun 3
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
frau | fraus |
[fɾaw] | [fɾaws] |
frau masculin (lengadocian)
Traduccions
Èrm | |
---|---|
|
Nom comun 4
Declinason | |
---|---|
Dialècte : provençau | |
Singular | Plural |
frau | fraus |
[fʀaw] |
frau masculin (provençau)
Traduccions
frais | |
---|---|
|
Catalan
Etimologia
- (nom 1) Del latin fraus.
- (nom 2) D’origina incertana, benlèu derivat del latin frangĕre «trencar» o d’una basa preromana indoeuropea, *frago-, que dona lo latin fractĭo «trencament»
Prononciacion
/fɾaw/
Espanha (Barcelona) : escotar « frau »
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
frau | fraus |
[fraw] | [fraws] |
frau masculin
Nom comun 2
frau masculin