fraudar

Occitan

Etimologia

Del latin fraudare « nòser per frau ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /fɾawˈða/, /fɾawˈða/

provençau /fʀawˈda/, /fʀawˈda/

Vèrb

fraudar

1. Enganar en utilizant un frau.
2. (absoludament) Defugir, pel biais d'una engana, lo pagament dels drechs impausats sus una merça, una denrèa.

Sinonims

• baratar

Parents

• fraudaire
• fraudament
• frau / frauda / fraudariá
• fraudejar
• fraudulent
• fraudulós

Traduccions

alemand: betrügen (de), hintergehen (de) anglés: cheat (en), defraud (en) basc: catalan: defraudar (ca)

espanhòl: defraudar (es) francés: frauder (fr) italian: defraudare (it) portugués: fraudar (pt), defraudar (pt)

Portugués

Etimologia

Del latin fraudare « nòser per frau ».

Prononciacion

Portugal /fɾawˈdaɾ/, /fɾawˈdaɾ/

Brasil /fɾawˈda(ɾ)/, /fɾawˈda(ɾ)/

Vèrb

fraudar

1. fraudar ^(oc).