galò

Occitan

Inscripcion publica en galò dins lo mètro de Rennes

Etimologia

Dau breton Gall (« los Francés », benleu « los que parlen roman »), raiç a 'prueimar a 'la dau latin volcae e dau protogermanic walhaz, lu v/w se transforment 'quí en g (coma dins gallés, Galas, Galicia... contrariament a valon o valac).

Prononciacion

/ga'lo/, /ga'lo/ (naut lemosin)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
galò	galòs
[ga'lo]	[ga'lo:]

galò masculin

1. (Ling) Linga minoritaria de França, parlada en Nauta Bretanha, 'la una linga d’oïl.

Derivats

• galesa (f)

Traduccions

anglés: gallo (en) breton: gallaoueg (br)

espanhòl: galo (es) francés: gallo (fr)

Vejatz tanben

• galés, Galas, valon, valac, vlah, welsch, Włochy (polonés)