gendre

Occitan

Etimologia

Del latin gĕnĕr.

Prononciacion

gascon/ˈʒendɾe/, /ˈʒendɾe/

lengadocian /ˈd͡ʒendɾe/, /ˈd͡ʒendɾe/

França (Bearn) : escotar « gendre »

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « gendre »

provençau /ˈd͡ʒẽⁿdʀe/, /ˈd͡ʒẽⁿdʀe/

Sillabas

gen | dre (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
gendre	gendres
[ˈd͡ʒendɾe]	[ˈd͡ʒendɾes]

gendre masculin

1. Marit de la filha.

Sinonims

• filhat

Antonims

• nòra

Provèrbi

• Amor de nòra, amor de gendre, es una bugada sens cendre
• Amor de gendre, solelh d'ivèrn

Traduccions

alemand: Schwiegersohn (de), Eidam (de) anglés: son-in-law (en) breton: bulgar: catalan: gendre (ca) chèc: zet' (cs) danés: svigersøn (da) espanhòl: yerno (es) esperanto: bofilo (eo) finlandés: francés: gendre (fr) masculin, beau-fils (fr) masculin friolan: zinar (fur) masculin grèc: γαμπρός (el)

istriòt: zenero (ist) masculin, zener (ist) masculin italian: genero (it) masculin leton: lituanian: neerlandés: schoonzoon (nl) norvegian: svigersønn (no) ongrés: vő (hu) polonés: zięć (pl) portugués: genro (pt) romanés: ginere (ro) suedés: svärson (sv), måg (sv) turc: ucraïnian:

Forma de vèrb

gendre

1. Primièra parsona del singular del present del subjonctiu de gendrar
2. Tresena parsona del singular del present del subjonctiu de gendrar