nòra
Veire tanben : nora, noră |
Occitan
Etimologia
Del latin vulgar *nŏra, format a partir del clàssic nŭrus.
Prononciacion
/ˈnɔro/
França (Bearn) : escotar « nòra »
Sillabas
nò | ra (2)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
nòra | nòras |
[ˈnɔro] | [ˈnɔros] |
nòra femenin
Antonims
Provèrbi
Traduccions
|