Veire tanben : nora, noră

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *nŏra, format a partir del clàssic nŭrus.

Prononciacion

/ˈnɔro/

França (Bearn) : escotar « nòra »

Sillabas

nò | ra (2)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
nòra nòras
[ˈnɔro] [ˈnɔros]

nòra femenin

  1. Esposa del filh.

Antonims

 Provèrbi


Traduccions