ignicòla

Occitan

Etimologia

Compausat de latin ignis « fuòc » amb lo sufix «-còla»

Prononciacion

lengadocian, gascon /inniˈkɔlo̞/, /inniˈkɔlo̞/

provençau /inniˈkɔlə/, /inniˈkɔlə/

Sillabas

ig|ni|cò|la

Adjectiu

ignicòla masculin o femenin, (plurals: ignicòlas)

1. Se ditz d’una persona adoratritz del fuòc.

Derivats

• ignifugacion
• ignifugar
• ignifugat

Parents

• ignèu
• ignicion
• ignicolòr
• ignifèr
• ignifug

Traduccions

alemand : Feueranbeter (de) masculin, Feueranbeterin (de) femenin anglés : fire worshipper (en) basc : catalan : ignícola (ca)

espanhòl : ignícola (es) francés : ignicole (fr) italian : ignicola (it) portugués : ignícola (pt)