Occitan

Etimologia

Del latin igneus « abrandat, enflamat, brutlant, ardent ».

Prononciacion

/inˈnɛw/

Sillabas

ig|nèu

 Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin ignèu ignèus
[inˈnɛw] [inˈnɛw]
Femenin ignèa ignèas
[inˈnɛo̞] [inˈnɛo̞s]

ignèu

  1. Qu'es de fuòc, qu'a las qualitats del fuòc.
  2. Qu'es produch per l’accion del fuòc.
    1. (geologia, especialament) Se ditz de las ròcas formadas per refregiment e consolidacion dels magmas venent de l’interior de la Tèrra, a pression e temperatura elevadas.

Parents

Traduccions