indignacion

Occitan

Etimologia

Del latin indignatio.

Prononciacion

legadocian, gascon /inðinnaˈsju/, /inðinnaˈsju/

provençau /ĩⁿdignaˈsjũⁿ/, /ĩⁿdignaˈsjũⁿ/

Sillabas

in|dig|na|cion

Nom comun

indignacion femenin

Declinason
Singular	Plural
indignacion	indignacions
[inðinnaˈsju]	[inðinnaˈsjus]

1. Sentiment de colèra, que pòt èsser mesclat de mesprètz, qu’excita una injustícia brava, una accion marrida o vergonhosa, un otratge, etc.

Parents

• indignar
• indignat
• indigne
• indignitat

Traduccions

alemand: Entrüstung (de), Empörung (de) anglés: indignation (en) basc: catalan: indignació (ca)

espanhòl: indignación (es) francés: indignation (fr) italian: indignazione (it) portugués: indignação (pt)