indusir

Occitan

Etimologia

Del latin inducere.

Prononciacion

/indyˈzi/, /indyˈzi/, provençau /ĩⁿdyˈzi/, /ĩⁿdyˈzi/

Sillabas

in|du|sir

Vèrb

indusir

1. Portar, amodar per far quicòm.
   • Volguèt m’induire en error.
2. (logica) Procedir per induccion.
   • Vaquí la consequéncia que n´indusi.
3. (fisica) Produire per induccion.
   • Corrent indusit.

Variantas

• induire

Variantas dialectalas

• indúser

Sinonims

• enganar
• far enganar
• desaviar

Parents

• indusit
• inductor
• induccion

Traduccions

alemand: induzieren (de) anglés: induce (en) basc: eragina (eu) catalan: induir (ca)

espanhòl: inducir (es) italian: indurre (it) francés: induire (fr) portugués: induzir (pt)